Trądzik i blizny potrądzikowe

Trądzik to przewlekła choroba skóry, która coraz częściej dotyczy nie tylko nastolatków, ale także ludzi dorosłych.

Trądzik ma zwykle podłoże dziedziczne – u osób podatnych na zachorowanie gruczoły łojowe wytwarzają więcej sebum. Najczęściej towarzyszy temu nadmierne rogowacenie skóry. Złuszczony naskórek zatyka wówczas ujścia gruczołów łojowych tworząc zaskórniki. Stają się one pożywką dla bakterii bytujących w mieszkach włosowych (Propionibacterium Acnes).

Kłopotom z cerą u nastolatków sprzyja gwałtowny wzrost wydzielania hormonów płciowych, które silnie pobudzają do pracy gruczoły łojowe. Po 20. roku życia, gdy poziom hormonów jest już stabilny, problem sam znika.

Istnieją liczne badania nad przyczyną coraz częściej występującego trądzika dorosłych. Lekarze zgadzają się, że duży wpływ mają skłonności genetyczne, zaburzenia hormonalne a także nietolerancje pokarmowe, których częstość występowania wzrasta w ostatnich latach lawinowo. Nadprodukcja sebum może nasilać się pod wpływem stresu (skóra jest jednym z organów silnie reagujących na bodźce psychiczne), a także wskutek zażywania niektórych leków – antydepresyjnych lub hormonalnych, zwłaszcza kortykosteroidów.

Trzy fazy rozwoju trądziku

Zmiany skórne mogą mieć różną postać w zależności od zaawansowania choroby.

• Trądzik zaskórnikowy to pierwsze stadium trądziku. Zaskórniki mogą być otwarte( czarne punkty) lub zamknięte (białepunkty). Pojawiają się nie tylko na twarzy, ale również na ramionach, dekolcie czy plecach, czyli w miejscach, gdzie znajduje się najwięcej gruczołów łojowych.
• Trądzik grudkowy, krostkowy to średnio nasilona postać trądziku. Na skórze widać wypukłe, czerwonawe zmiany, które świadczą o rozwoju stanu zapalnego wokół gruczołów łojowych.
• Trądzik torbielowaty to postać charakteryzująca się występowaniem cyst wypełnionych ropą, prowadząca do powstawania  blizn potradzikowych.